NZ deel 1

Voordat ik op mijn reis vertrok kwam Linc al met het idee om samen door Nieuw Zeeland te reizen omdat zijn zus ging trouwen en hij dan toch in het land zou zijn. Het werd overigens na 10 jaar weleens tijd dat hij een keer terug ging.

Niek en Nel sluiten zich aan bij dit plan en nu is het zo ver! Vanuit Manila vlieg ik naar Christchurch. Niek en Nel vliegen in vanuit Bali. Linc en Ani vliegen een dag later naar Christchurch vanuit Auckland.

Als ik aan kom op Christchurch zie ik de immens lange rij voor de douane. De jongens komen niet veel later aan dus ik besluit op ze te wachten. Schuilend achter een paal probeer ik ze te verassen. Wat niet helemaal lukt maar dat doet er niet toe. Het is zo goed om ze weer te zien! Hoewel ik Niek eigenlijk “net” nog gedag heb gezegd in Nepal.

Samen gaan we de tergend langzame douane door. Ze checken hier echt alles. Als ze aan me vragen waar ik met mijn schoenen ben geweest mag ik stoppen bij het tweede land en nemen ze m’n schoenen mee om schoon te maken.

Buiten aangekomen pakken we de bus richting ons hostel. In de bus raken we aan de praat met een Nederlands meisje die toevallig een tent te koop heeft. Vanaf de bushalte is het nog een klein stukje lopen naar het hostel. De jongens hebben twee flessen Johnnie Walker (nader te noemen JW) meegenomen die we ter plekke gelijk maar even proberen.

In het hostel aangekomen neem ik contact op met Mike waar we een auto van willen kopen. Ik was al een tijdje op zoek naar een geschikte auto voordat ik naar NZ vloog. De auto die we op het oog hebben is een Subary Legacy 2.0 4WD GT (twin turbo) uit 2002. Als Mike met xena (zo heet ze) aankomt ben ik gelijk verkocht. Ze heeft aardig wat gebruiksschade maar het ziet eruit als een super chille tour auto! Zodoende kopen we de auto voor 3600 (NZ dollars) en we kunnen haar de volgende dag overschrijven.

De volgende dag rijden we van hot naar her om al onze camping spullen bij elkaar te verzamelen. Als we na de eerste supermarkt naar buiten lopen spot nel iets onder de ruit. Een boete? Nee, iemand heeft tegen Xena aangereden en heeft hij nummer achter gelaten. Wanneer we het nummer bellen neemt er een oude man op die helemaal uit legt hoe het precies gebeurde. Ik vraag hem of we iets van een vergoeding zouden kunnen krijgen maar dat kan hij enkel via de verzekering doen. De schade valt mee dus we laten het lekker zitten.

Nadat we (denken we) alles bij elkaar te hebben rijden we naar Akaroa. Een schiereiland ten oosten van Christchurch. Daar proberen we onze nieuwe gasbrander uit van Mike. Een nogal apart dingetje met een gebruiksaanwijzing. Bij de eerste poging steken we bijna de glamping in de fik, gelukkig hadden we wat water klaar staan. Maar uiteindelijk zitten we toch een heerlijk pastatje te eten met handgedraaide ballen. Om er vervolgens achter te komen dat deze camping een volledig uitgeruste camping heeft. Blijkbaar is dat heel normaal hier, snappen wij als nederlanders niks van. We nemen toch alles mee wat we nodig hebben?

Niek slaapt die avond in de auto en ik samen met Nel in de tent. Niet ideaal want dan moeten alle spullen uit de achterbak. Dus terug naar de winkel om nog een tent te fixen! Ook gaan we op zoek naar extra vloeistof om onze gasbrander mee te vullen, we zijn best wel fan van dat ding geworden. Hiervoor gaan we langs bij vier verschillende winkels voordat het eindelijk vinden.

Linc en Ani zijn nu ook aangekomen in Christchurch dus die gaan we even opzoeken. Nu we compleet zijn rijden we naar Kaikoura. Het valt ons op dat het ineens een stuk warmer is in de auto, het lijkt wel alsof de airco niks meer doet. Gister leek alles nog prima…

Aangekomen op onze camping in Kaikoura krijgen we te horen dat we weg hierheen afgesloten is vanaf half negen. Linc en Ani zijn iets later dus die moeten nog even flink door rijden om het nog te kunnen halen. Gelukkig redden ze het op het nippertje. Er is in dit gebied veel schade door een aardbeving uit 2016. Waaronder dus ook de weg richting Kaikoura.

’S avonds gaan we samen naar Coopers Catch. Een frituur walhalla. Daar zetten we de hele tafel vol met allemaal verschillende soorten gefrituurde vis. Yum! Als ik later die avond in bed lig schrik ik ineens wakker: “Uh oh, dat voelt niet lekker”. Ik moet bijna naar de wc rennen, maar als ik dat doe wordt het alleen maar erger. Na even m’n maag te hebben geleegd kan ik weer gaan liggen. Maar niet lang want we moeten weer vroeg op.

Vandaag gaan we walvissen bekijken! Althans dat hopen we. De kans is groot dat je er één krijgt te zien. Niek had eerder al de kaartjes online gefixt. Tot het amusement van de man aan de balie. Wij waren namelijk de “party of badboys”. Terwijl de de bus instappen wordt de buschauffeur nog gewaarschuwd: “Watch out for these badboys”.

Nog steeds niet helemaal 100% stap ik de boot op. We krijgen een introductie praatje waarin wordt verteld hoe het allemaal gaat lopen. Hij sluit af met de melding dat we even onze gordels moeten om doen. De halve boot zoekt naar gordels die er niet zijn. De andere helft van de boot blijft vooruit staren. Het is namelijk chinees nieuwjaar.

Het duurt niet lang voordat eerste mensen zakjes aan het vol braken zijn. Dat helpt niet echt bij mij situatie. Gelukkig stopt de boot want ze gaan even luisteren of ze walvissen kunnen horen. Buiten staan helpt iets maar als we daarna weer doorvaren moet ook ik eraan geloven. Uiteindelijk ziet onze boot geen walvis dus krijgen we aan het einde van de rit 80% van ons geld terug. Chill want ik voelde me toch klote.

Begin van de middag rijden we verder door naar het noorden. Naast dat onze airco stuk is, is er ook een koplamp stuk. Nel en ik gaan even langs een garage om een nieuwe koplamp te halen en te vragen of ze ons kunnen helpen met de airco. Een koplamp hebben ze maar voor de airco hebben ze nu geen tijd.

Bij het vervangen van de koplamp zien we dat de riem voor de airco doormidden is en de bijbehorende pulley is bijna verdwenen. Bij de garage vragen ze of zij deze onderdelen voor ons hebben. Dat hebben ze niet maar aan de overkant van de straat zit een Repco die de onderdelen heeft maar wel om vijf uur dicht gaat, het is nu vijf uur.

Snel rijden we erheen en kloppen op de deur, yes ze willen ons nog wel even snel helpen! We kopen de onderdelen en wat gereedschap. Ik zet een youtube filmpje offline die ons hierbij gaat helpen.

Die avond zetten we de barbecue van de camping aan en gaan we na het eten glowworms bekijken.

De volgende ochtend kan ik niet wachten om aan die auto te beginnen! Eerst koffie zegt Niek. Ok ok.

Onder begeleiding van het youtube filmpje vervangen we in ongeveer anderhalf uur de riem en pulley. De airco doet het weer! Voordat we weer vertrekken nemen we nog even een verfrissende duik in zee.

Vandaag steken we over naar de oostkust. Het is een lange rit en voordat we aankomen is het al donker. Gelukkig zijn we al experts geworden in het opzetten van onze tenten dus dat is zo gebeurd.

Die ochtend vervolgen we onze weg richting fox glacier. Deze route en weg zijn echt bi-zar. Onderweg gaan we nog even langs de pancake rocks. Deze stenen zijn 30 miljoen jaar geleden zo gevormd door dood zeeleven en planten twee kilometer onder de bodem. Waterdruk zorgde ervoor dat er harde en zachte stukken ontstonden. De seismische activiteit hebben deze stenen naar boven gebracht en de wind en zee hebben de stenen gevormd.

Na Fox glacier rijden we door naar Wanaka. Samen met Queenstown een vakantie oord voor reizigers en locals. We slapen in de buurt van Wanaka op een camping en nemen een taxi naar het dorp. Daar doen we wat biertjes en eten we meerdere keren bij de beste bakker in het dorp. Bij de “pie window”. Verser dan dit ga je ze niet vinden.

’S ochtends regelt Link een white water rafting trip vanuit Queenstown. We vertrekken redelijk op tijd en rijden naar Queenstown. Daar checken we bij onze camping in, zetten alles op en gaan richting de trip organisator.

Na eventjes wachten worden we op een bus geladen en rijden we richting het eindpunt van het raften. Daar krijgen we een wetsuit, schoenen en helm. Vervolgens weer de bus in om via een nogal smal weggetje langs diepe afgronden naar het begin van het raften te rijden. Daar gaan we samen met nog twee andere en een guide op de boot. Hij legt ons uit wat er gaat gebeuren en hoe het werkt. We oefenen wat manoeuvres op het water voordat het wat heftiger wordt. Het is duidelijk dat je goed moet luisteren naar de instructies, wat soms lastig is als die boot alle kanten op gaat.

Niek en ik zitten beide voorin en degene die achter ons zitten moeten ons na doen, als wij het fout doen, doet jouw hele kant het fout. We komen er heelhuids doorheen en het was goeie fun!

De volgende dag vertrekt Linc richting zijn pa. Wij gaan nog even naar de Luge voordat we ook daarheen vertrekken. De luge is een soort rodelen maar dan op een baan waar je elkaar kunt passeren. Het regent een beetje maar dat houd ons niet tegen om in onze slippers van de baan af te gaan. Vanuit de lift ziet het er een beetje lame en langzaam uit. Maar als we er eenmaal in zitten gaan we echt dood van het lachen. Normaal gesproken zijn er geen obstakels op de weg. Maar omdat het chinees nieuwjaar is zijn er veel vakantiegangers die de uitleg in het engels niet helemaal kunnen volgen.

Als na 5 ritjes klaar zijn met de Luge vervolgen we onze weg. Eerst nog even boodschappen doen. Als we terugkomen met onze boodschappen hebben we honger en willen we gelijk eten. Waarom niet gewoon op de parkeerplaats. We hebben immers klapstoeltjes en een tafeltje. Tot het amusement van verschillende mensen die even een fotootje komen maken.

Bij Linc zijn pa aangekomen krijgen we een beetje een idee waar hij is opgegroeid. We ontmoeten Ross en krijgen allemaal verschillende verhalen over Nieuw Zeeland en vroeger te horen. ’S avonds wordt er door oma en moeders eten op tafel gezet wat een heerlijke maaltijd is. Die avond slapen we in de tuin in onze tentjes.

Voor de volgende dag krijgen we een tour over de schapen boerderij. Niek en Nel stappen op de quad en Linc, Ani en ik stappen in een kleine 4x4 auto. Na een beetje rondrijden over de verschillende velden is het tijd om de schapen te herden. We moeten de schappen naar een hoek van het veld drijven om ze via een doorgang naar een scheer schuur te leiden. De quad gaat links om en ik rechts. Met een beetje toeteren en schreeuwen lopen de schapen vanzelf de goede kant op. Als we ze de schuur in hebben gekregen laat Ross zien hoe je een schaap moet scheren. Ook checkt hij de schapen op ziektes.

Na ons avontuur met de schapen mogen we nog even over een veld scheuren. Daar vliegen de graspollen in het rond. Driftend de bocht om met de 4x4 en op 3 wielen met de quad. Als ik op de quad stap duurt het niet lang voordat de quad mij een zwieper geeft en ik van de quad af val. “Ok, zo is het mooi geweest”. Uiteindelijk komt de auto nog zonder benzine te staan en rijden we met z’n 5en op de quad terug naar het huis.

Video: Scheuren

Video: Nog meer scheuren

We lunchen nog even mee voordat we richting Milford Sound vertrekken. Dit is ook het moment dat we afscheid moeten gaan nemen van Linc en Ani. Na een paar knuffels, zoenen en shotjes zitten we weer in de auto.

Bij Milford Sound zelf is geen camping te vinden dus we moeten ergens daarvoor een camping zien te vinden. We pakken een van de laatste overheidscampings. Deze zijn super cheap maar hebben ook basic faciliteiten. Het grappige is dat je jezelf moet registreren d.m.v. een papiertje wat je onder re ruit legt. Het geld doe je in een zakje en stop je in een metalen bus. ’S ochtends heb je de kans dat er een ranger komt checken of je wel hebt betaald.

Die nacht was het ongeveer 2 graden. “Niek, waarom doen we dit?”, “We hebben Nepal en de klote kou al gehad man”. Liggen we daar met al onze kleren aan in de goedkoopste slaapzakken die je kunt vinden.

Afijn, dat weer overleefd. Nu door naar Milford Sound. Als we daar aankomen hebben we in eerste instantie niet zo’n zin om op een volle boot een cruise te maken door de sound. Maar aangezien er niet heel veel anders is te doen gaan we er toch voor.

Wat uiteindelijk een heel goed idee bleek want het klaarde op en we hebben Milford Sound in al zijn glorie kunnen zien. Langs de wanden liggen verschillende zeehonden te chillen en we komen nog een pod dolfijnen tegen. Schijnbaar is dit het grootste soort dat je in Nieuw Zeeland kunt vinden. En het zijn er nog veel ook!

Video: Dolfijnen

Op de weg terug gaan we nog even langs een onderwater observatorium. Vanwege een mix van zoet en zout water kan het licht zich hier niet zo goed penetreren. Daardoor kun je hier zwart koraal zien wat normaalgesproken zich op 500 meter diepte bevind. Nu op een luttele 10 meter.

De rest van de middag gebruiken we om weer helemaal terug richting Queenstown te rijden. Iets daar voorbij blijven we op een simpele camping overnachten. De volgende dag rijden we nog verder naar het noorden om bij Abel Tasman te komen. Onderweg komen we erachter dat er ook een tyfoon die kant op gaat. Hopen dat we dan nog een kayak trip kunnen doen!

Onderweg rijden we langs de “Southern Alps”. Een wonder van de natuur, al helemaal op zo’n mooie dag als deze. We redden het niet om vandaag al in Abel Tasman aan te komen dus slapen we nog een nachtje op een glamping.

Video: Kijk maar

Vandaag redden we het om in Abel Tasman aan te komen. We kunnen gelukkig voor de volgende dag nog een kayak trip regelen. We gaan twee dagen kajakken en overnachten op een strand. Die avond de fles port baas gemaakt met de kaas die we nog in de koelbox hadden zitten.

Video: Een vreemde vogel

Zodoende, de volgende dag vroeg op om te gaan kajakken! Maar eerst even 4 uur lang een briefing.. super saai. We worden daarna op een boot geladen die op een trailer ligt achter een traktor. Die traktor rijdt dan de zee in om de boot af te zetten. De boot brengt ons en de kajaks naar een strand en vanaf daar kunnen we in twee dagen terug peddelen.

Video: Bootje ophalen

De eerste dag is kort dus we varen eerst even de andere kant op. Daar zien we een groepje zeehondjes! Cuuuuutteeee!!

Daarna varen we met onze kajaks vol met bier en blikken bonen naar de kampeerplek. Want we zijn bang dat we omkomen van de honger en dorst. Daar aangekomen komen we in een geniaal mooie baai. Voor de lunch zetten we blikken bonen en spaghetti op het vuur. De rest van de dag en avond is het biertjes drinken en nog meer bonen eten.

De volgende ochtend even ontbijten met brood en tonijn uit blik en rustig aan onze spullen pakken. Het was eb geworden dus het baaitje waar we in kampeerde was inmiddels leeggelopen. Onze spullen moeten we daardoor even naar de zee lopen voordat we de kajaks inladen. Inmiddels is het kwart voor 11 en schijnbaar moeten we nog 4 a 5 uur peddelen. Dus kiezen we ervoor om in 1 (ongeveer) rechte lijn terug te varen.

Halverwege komen we erachter dat het een stuk sneller gaat dan verwacht. Dus dobberen we een beetje rond met een biertje in de hand. Voordat we het laatste stuk varen landen we nog even op een strand om het laatste biertje te drinken. Als we na het laatste stuk weer terug aan komen ben ik blij dat ik niet meer in een kajak hoef te zitten, ik ben kapot. We kunnen nog even douchen bij onze verhuur toko voordat we onze weg vervolgen naar onze laatste bestemming op het zuider eiland. Vanuit daar gaan we een dag later met de boot naar het Noordereiland.

We slapen één nachtje in het havenstadje Picton voordat we de boot op gaan richting Wellington. In Wellington gaan we langs de brouwerij van het door ons bekroonde beste craft biertje van Nieuw Zeeland, Parrotdog. Ook rijden we even langs de net gesloten beste “pies bakery” van Wellington. Gelukkig willen ze ons nog wel wat verkopen! Ze hebben geen verse pies maar we kopen een paar ingevroren pies om later op te warmen.

We zijn onderweg naar George’s bnb. Een accommodatie via booking.com geregeld. Het duurt even voordat we er zijn want het is al pikkedonker als we er aan komen. De navigatie stuurt ons een weg in richting wat lijkt op niks. Wat huizen en velden. Als we de oprijlaan oprijden en aanbellen blijken we toch goed te zitten. Wat een huis! Super chill, dit is sowieso de beste accommodatie tot nu toe.

Terwijl we onze pies staan op te warmen in de oven komt George even een vodka justje voor zichzelf inschenken en vraagt of we wat van zijn vodka willen proberen. Tuurlijk! Hij zegt er wel bij dat hij zijn eigengemaakte vodka is en daarom wat aan de sterke kant is. Goed spul!

Intussen zetten wij ons Parrotdog proeverijtje op tafel en kan het feest beginnen. Al helemaal wanneer om 12 uur Nelle jarig is! We leren steeds meer over George, hij is chemist geweest (vandaar de zelf gestookte vodka), DJ (vandaar de immens grote speakers in zijn woonkamer) en is stock trader. Hij woont hier in dit grote huis terwijl hij overdag een beetje in stocks handelt. En af en toe krijgt hij wat mensen over de vloer waarmee hij een feestje kan bouwen. Zodoende staan we tot 4 uur in de woonkamer te dansen met de deuren open terwijl de muziek KEI-HARD uit de speakers blaast.

Video: Shocking

Voor de volgende dag hadden we bedacht om de forgotten highway te gaan rijden, met een kleine kater zeggen we George gedag. De forgotten highway is een mooie route met weer geweldig uitzicht!

We zijn op weg naar een plaatsje genaamd “National park”. Nee dit is geen grap, zo heet het echt. Daar kun je schijnbaar de “mooiste” dayhike van wereld doen. Tijdens deze hike zou je een goed uitzicht kunnen krijgen op Mount Doom. Die enge berg uit Lord of the Rings. We slapen één nachtje in National Park en hebben de volgende dag een shuttlebus naar het begin van de hike.

Nou wij daarheen. Onze buschauffeur (a.k.a. dutchy) kreeg de stemming er mooi is, lekkere flauwe grappen. Als we aan de hike beginnen zien we wat wolken hangen rond de top. Hopelijk zijn die weg als we boven aan komen. De hike is redelijk druk en heel duidelijk gemarkeerd. Hoe verder we boven komen hoe meer we in de mist lopen. Uiteindelijk kunnen we niks van de omgeving zien en is het niet meer dan een vermoeiende wandeling. Na 6 tot 7 uur lopen zijn we klaar met de hike en worden we aan de andere kant opgehaald door dutchy. Hij brengt ons terug naar de auto en kunnen we er weer vandoor.

De rest van de dag gebruiken we om naar Rotorua te rijden. Onderweg nog even langs Taupo en zijn hot springs. En wat is dat een goed idee! Er komt letterlijk warm water uit een hoop stenen die in een rivier loopt. Daar kun je heerlijk chillen en de spieren lekker laten ontspannen.

In Rotorua is nog een luge. Deze heeft een baan die is nog groter, maar helaas vanwege het weer is deze vandaag niet open. Helaas. We gaan nog wel even langs het thermal park. De oorsprong van de poeplucht die je door de hele stad ruikt.

We rijden door naar Hahai in Coromandel. Daar nemen we de volgende ochtend een verfrissende duik in de zee. Om vervolgens naar “Cathedral Cove” te rijden en daar zeker een uur heen te lopen. Deze cove is een holling in een berg gevormd door de zee en de wind.

Onze laatste attractie van vandaag is “Hot water beach”. Deze plek lijkt wel een oorlogsgebied. Overal mensen met scheppen die kuilen graven op zoek naar warm water. Zo warm dat je bijna je poten brand als je te lang blijft staan. Het is een grappig fenomeen maar veel te druk.

De rest van de dag gebruiken we om naar Auckland te rijden. Het vinden van een accommodatie blijkt nog lastig. Uiteindelijk vinden we een motel niet ver van het vliegveld. Ook wel handig voor Niek en Nel want zij vliegen de volgende ochtend vroeg terug naar huis (via Bali).

Die avond gaan we nog even wat eten in de stad. Naast het restaurant zit een casino dus traditiegewijs gooien we alles op rood (roulette). Het lukt niet om alles op rood te gooien voordat het balletje wordt gerold. Het is namelijk zo’n gare digitale kast. Die inzet verliezen we. De volgende zetten we weer op rood en winnen we! Van de jongens mag ik het geld houden, kan ik weer een beetje benzine kopen voor dat slurpmonster van ons. Bedankt G’s!

GIF: Afscheid nemen van de auto

Even een paar uurtjes slapen en dan moeten ze alweer op om de bus naar het vliegveld te pakken. Een sad momentje, ik sta er weer alleen voor :(